Το 2019 άρχισε στην Άρσις με μία ακόμα απόλυση συναδέλφου και μέλους της προσωρινής διοίκησης του σωματείου της Άρσις. Ο συνάδελφος Ε.Μ. είναι φροντιστής στη δομή Accommodation και από τα ιδρυτικά μέλη του υπό σύσταση σωματείου μας, ενεργός συνδικαλιστής και συμμετέχων σε όλες τις διαδικασίες και δράσεις του προηγούμενου διαστήματος (στήριξη της επίσχεσης εργασίας των εργαζομένων στους ξενώνες ασυνόδευτων ανηλίκων, ενεργή δράση ενάντια στις αξιολογήσεις που σήμαιναν απολύσεις, ενάντια στις απολύσεις των δύο συναδέλφων το καλοκαίρι και συμμετοχή στη συγκρότηση και σύσταση του σωματείου μας). Η απόλυση του συναδέλφου μας αποτελεί δίωξη λόγω συνδικαλιστικής δράσης και ιδιότητας, καθώς πέρα από την ως άνω δράση του, είναι ένας εκ των πρώτων είκοσι ιδρυτικών μελών και Αντιπρόεδρος του υπό σύσταση σωματείου.
Η Διοίκηση της Άρσις, εκμεταλλευόμενη το καθεστώς επισφάλειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, απέλυσε τον συνάδελφο μας με το πρόσχημα της «μη ανανέωσης της σύμβασης», όταν οι ανάγκες στο Accommodation παραμένουν οι ίδιες, γεγονός το οποίο φαίνεται και από την προφορική ανακοίνωση ότι θα προσληφθεί άλλο άτομο στη θέση του.
Η απόλυση του συναδέλφου σχετίζεται με την άρνηση του να προβεί σε εργασίες εκτός καθηκοντολογίου (τεχνικές και υδραυλικές εργασίες), ύστερα από απόφαση της ομάδας φροντιστών ότι από κοινού δεν θα εκτελούν εργασίες που δεν προβλέπονται στη σύμβαση και στο καθηκοντολόγιο τους. Ο συνάδελφος ήταν άψογος στην παροχή των εργασιών και υπηρεσιών τους στους ωφελούμενους των διαμερισμάτων, γεγονός που βεβαιώνεται από τους συναδέλφους/ισσες της δομής αλλά και από τους ίδιους τους πρόσφυγες που διαμένουν στα διαμερίσματα.
Για άλλη μια φορά η Διοίκηση, μη τηρώντας τις συμφωνηθείσες διαδικασίες, προβαίνει σε μία ακόμα απόλυση με τη μορφή της «μη ανανέωσης σύμβασης». Όλη η παραφιλολογία της Διοίκησης και δη της συντονίστριας της δομής περί μη τήρησης του «κώδικα αρχών και αξιών» της Άρσις, είναι τουλάχιστον προσχηματική. Εάν αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος της απόλυσης, η Διοίκηση θα είχε προβεί σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας του συναδέλφου νωρίτερα ή θα είχε κινήσει διαφανείς διαδικασίες ενημέρωσης και κλήσης του προς συμμόρφωση στους κώδικες της Άρσις. Εξάλλου, η αξιολόγηση με βάση των κώδικα αρχών και αξιών αποτελεί εργαλείο πειθάρχησης των εργαζομένων, έχουμε δει να χρησιμοποιείται κατά περίπτωση και εφαρμόζεται μόνο ως πρόσχημα όταν εξυπηρετεί επιδιώξεις της Διοίκησης. Η ρητά δηλωμένη στάση του συναδέλφου ενάντια στις επιλογές της Διοίκησης, συμπεριλαμβανομένων του τμήματος ανθρωπίνου δυναμικού και των πυλωναρχών, όλο το προηγούμενο διάστημα του αγώνα ενάντια στις απολύσεις συνδικαλιστών και συναδέλφων, αποτελεί τη δεύτερη αιτία που οδήγησε στην απόλυση του. Η δηλωμένη επίσης διαφωνία του για τους χειρισμούς της Διοίκησης στον ξενώνα ανηλίκων του home project που οδήγησε στην παραίτηση τριών μόνον συναδέλφων και που ακολούθησαν σειρά παραιτήσεων συναδέλφων στο safe zone του Σχιστού, ενόχλησε την Διοίκηση και δεν έχουμε αμφιβολία ότι αποτελούν έναν από τους κύριους λόγους της απόλυσης του
Τέλος, η διαμόρφωση ενός κλίματος «οικειότητας» μεταξύ εργαζομένων και συντονιστών και πυλωναρχών που καλλιεργείται στους χώρους των ΜΚΟ και, πόσο μάλλον, στη συγκεκριμένη δομή της Άρσις, δημιουργεί ένα πεδίο όπου η ευθύτητα και η ειλικρίνεια των εργαζομένων, μπορεί να «αξιολογηθεί» και να χρησιμοποιηθεί, σε ανύποπτο χρόνο, ως λόγος απόλυσης.
Θα το πούμε ακόμα μια φορά και ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα γίνουμε κατανοητοί: δεν είμαστε ούτε φίλοι ούτε συνεργάτες, είμαστε εργαζόμενοι/ες και θα διεκδικούμε τα δικαιώματα μας μέχρι τέλους.
Ήρθε επιτέλους η ώρα να διεκδικήσουμε συλλογικά την παύση του καθεστώτος επισφάλειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου εφόσον καλύπτουμε και θα καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην παροχή υπηρεσιών σε πρόσφυγες, μετανάστες ή άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ
Υπό σύσταση ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ
