ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΔΟΜΏΝ ΤΗΣ ΑΡΣΙΣ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΊΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΈΡΑ 21.12.2020
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΣΙΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΑΙΩΝ 43 ΣΤΙΣ 11:00 πμ
Λιγότερο από 4 μήνες μετά τις τελευταίες μας διεκδικήσεις ενάντια στις απολύσεις, οι εργαζόμενοι/ες του Κέντρου Υποστήριξης Νέων της ΑΡΣΙΣ στην Κυψέλη και οι εργαζόμενοι στις δομές στο Πρόγραμμα Φιλοξενίας στην Κω, Λέρο, Ρόδο και Σάμο βρίσκονται στην γνωστή θέση να αγωνίζονται ξανά για την διατήρηση των θέσεων εργασίας τους και την προάσπιση των βασικών εργασιακών τους δικαιωμάτων. Η ιστορία είναι γνωστή, όσο και παλιά, στην δομή του ΚΥΝ όπως και σε τόσες άλλες δομές που δραστηριοποιούνται στο πεδίο του προσφυγικού. Κάθε μήνα, δίμηνο, τρίμηνο και ούτω κάθε εξής οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι/ες με το ζήτημα του αν η εργασία τους θα συνεχιστεί, αν η σύμβαση τους θα παραταθεί, αν θα αλλάξουν εργασιακό τόπο και αντικείμενο, αν θα έχουν δουλειά να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Ιστορίες επισφάλειας στο κατεξοχήν πεδίο της ελαστικής εργασίας, αυτό των ΜΚΟ.
Η Ύπατη Αρμοστεία (βασικός χρηματοδότης) αποχωρεί από συνεργασίες, προγράμματα μεταφέρονται στο κράτος ή σε ημικρατικές συμπράξεις, τα νούμερα ανεβοκατεβαίνουν και οι εργαζόμενοι/ες αναγκάζονται σε συνεχείς προσαρμογές, μετακινήσεις και διαρκή ανασφάλεια. Στο χρηματοδοτικό πανηγύρι που έστησαν πλείστες ΜΚΟ από το 2015 φαίνεται σταδιακά να μπαίνουν περιορισμοί. Και φυσικά αυτή την ‘κρίση’, όπως και κάθε κρίση, την πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι/ες στο πεδίο και ο προσφυγικός πληθυσμός, καθώς οι υπηρεσίες που μπορούν πια να αξιοποιήσουν συρρικνώνονται διαρκώς.
Στην ΑΡΣΙΣ είναι σε διαδικασία κλεισίματος συνολικά οι δομές από το Πρόγραμμα Φιλοξενίας στην Κω, Λέρο, Ρόδο, Σάμο και το Κέντρο Υποστήριξης Νέων Αθήνας. Στην περίπτωση του ΚΥΝ η αγωνία κλεισίματος είναι ένα έργο που διαδραματίζεται σε πράξεις 1,5 χρόνο περίπου τώρα. Η ‘δυσαρέσκεια’ και οι συνεχείς απαιτήσεις του χρηματοδότη είναι η πίεση που κάθε 2μηνο αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, με απολύσεις, περικοπές, αναπροσαρμογές. Και ενώ η βιωσιμότητα της κοινοτικής δομής του ΚΥΝ διακυβεύεται όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ σωπαίνει αδιαφορώντας εκκωφαντικά. Καμία κίνηση για εξεύρεση λύσης, καμία μέριμνα για την συνέχιση της εργασίας των εργαζόμενων και του έργου της δομής, καμία εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Εκτός των άλλων ούτε λόγος για τις νόμιμες αποζημιώσεις. Το μόνο που έχει αναφερθεί στις δομές στα νησιά είναι πως η αποζημίωση θα αντιστοιχεί στον μισθό ενός μήνα, ανεξαρτήτου χρόνου εργασίας στην ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ. Εκ νέου λοιπόν ‘υπενθυμίζουμε’ στην ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ τις υποχρεώσεις της απέναντι στο εργατικό δίκαιο και κατ’ επέκταση στους εργαζόμενους/ες της. Οι εργαζόμενοι/ες στο ΚΥΝ μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ έχουν δώσει νικηφόρα πολλούς αγώνες και αυτοί είναι που εξασφάλισαν ως τώρα, σε μεγάλο βαθμό, τα όποια εργασιακά κεκτημένα τους.
Στα τέλη του 2020 όμως ξετυλίγεται απτά και ξεκάθαρα η τελευταία πράξη ενός προαναγγελθέντος κλεισίματος. Η δομή του ΚΥΝ ανακοινώθηκε επίσημα πως κλείνει οριστικά τέλη Μάρτη του 2021, αφήνοντας ακάλυπτο ένα πολύ μεγάλο κομμάτι εξυπηρετούμενων από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και στέλνοντας στην ανεργία τους/ις εργαζόμενους/ες. Ένα κομμάτι των συναδέλφων/ισσών χάνει την δουλειά του τέλη του Δεκέμβρη, κάποιοι/ες είναι ακόμη ‘στον αέρα’ και ένας μικρός αριθμός έχει λάβει την ελπιδοφόρα εγγύηση ότι θα συνεχίσει μέχρι τον Μάρτη για να κλείσει την δομή, ή αλλιώς να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Φυσικά μέσα σε ένα τέτοιο κατακερματισμένο και υποβαθμισμένο πλαίσιο δουλειάς κάποιοι/ες συνάδελφοι/ισσες επιλέγουν το δρόμο της παραίτησης μην αντέχοντας πια αυτό τον εμπαιγμό της δουλειάς τους και αυτό το εργασιακό τέλμα.
Εντάσσοντας όπως προ είπαμε το κλείσιμο της δομής του ΚΥΝ των δομών στα νησιά στο συνολικό πλαίσιο συρρίκνωσης των παροχών στον προσφυγικό πληθυσμό σαν μια κεντρική πολιτικά επιλογή, δεν μπορούμε παρά να επαναλάβουμε τα αυτονόητα. Οι ανάγκες των προσφύγων/ισσών δεν αλλάζουν ανάλογα τα προγράμματα και τους χρηματοδότες. Οι ανάγκες της στέγασης, σίτισης, συνολικής περίθαλψης, της νομικής και κοινωνικής υποστήριξης, της ενδυνάμωσης, ένταξης και εκπαίδευσης είναι διαρκείς. Οι υποθέσεις των εξυπηρετούμενών στις δομές δεν κλείνουν εν μία νυκτί και σίγουρα δεν μπορούν να εξαρτώνται από την αμφιθυμία του εκάστοτε χρηματοδότη, από την ανικανότητα ή αδιαφορία της διοίκησης της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την εργασιακή ασφάλεια και μέλλον των εργαζόμενων, το οποίο αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμη ‘λάθος’, αστοχία ή ‘κρίμα’ από την διοίκηση της οργάνωσης η οποία δεν παρέχει απαντήσεις ή κάλυψη, ούτε στο εργασιακό μέλλον, στα εργασιακά δικαιώματά, ούτε στο θέμα της βιωσιμότητας των δομών.
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ
Με τις διοικήσεις των ΜΚΟ δεν είμαστε συνεργάτες. Δεν πορευόμαστε λοιπόν μαζί ούτε σε ένα τέλος το οποίο αφήνει εκτεθειμένους εργαζόμενους/ες και πρόσφυγες/ισσες. Καθώς όλα αυτά τα χρόνια παρέχουμε τις υπηρεσίες μας καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, απαιτούμε την απρόσκοπτη συνέχεια της εργασία των εργαζόμενων χωρίς πλασματικές προφάσεις και αφηγήσεις περί διακοπής των εκάστοτε χρηματοδοτήσεων.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ/Η ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟΥΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ/ΙΣΣΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ
