Για έναν ΑΓΩΝΑ, μια ΝΙΚΗ και μια ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ!
Μετά από μήνες μαχητικών κινητοποιήσεων ο αγώνας των εργαζομένων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ δικαιώθηκε! Οι δυο απολυμένοι συνάδελφοι αναγνωρίστηκαν ως αορίστου χρόνου!
Τη Δευτέρα 8 Οκτώβρη ο Α. Γ. επέστρεψε επιτέλους στη δουλειά και έλαβε μισθούς υπερημερίας από τη μέρα της απόλυσής του,ενώ στο συνάδελφο Θ.Λ. κατεβλήθησαν αποζημίωση απόλυσης και μισθοί υπερημερίας για το ίδιο χρονικό διάστημα. Η ανάκληση των συνδικαλιστικών απολύσεων είναι γεγονός!
Η νικηφόρα έκβαση αυτού του αγώνα δεν ήταν δεδομένη! Διανύουμε μια περίοδο που είναι πλέον σαφές σε όλους/ες μας ότι οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και η διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελούν κίνδυνο για τις διοικήσεις των ΜΚΟ και βρίσκονται καθημερινά στο στόχαστρό τους. Εξίσου ξεκάθαρη είναι η συνολική επίθεση των ΜΚΟ απέναντι στους/στις εργαζόμενους/ες τους, τους/τις οποίους/ες έχουν ήδη αρχίσει να απολύουν μαζικά, αποποιούμενες των ευθυνών τους απέναντί τους και επιρρίπτοντάς τες πότε στις κρατικές και πότε στις διεθνείς χρηματοδοτήσεις. Γνωρίζουμε πως διανύουμε μία περίοδο στην οποία η εργοδοτική επίθεση θα ενταθεί, αφού έχουν ήδη αρχίσει να εξαπολύονται σχετικές απειλές για μαζικές απολύσεις σε διαφορετικούς εργασιακούς χώρους, με τις διοικήσεις των ΜΚΟ να αντλούν τις χειρότερες εργοδοτικές πρακτικές από το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο. Υιοθετούν και επιβάλλουν την επισφάλεια, την αναλωσιμότητα και την ευελιξία των εργαζομένων, αδιαφορώντας παράλληλα για το προϊόν της εργασίας που αυτοί παράγουν και το οποίο ανερυθρίαστα διατείνονται πως υπερασπίζονται. Μέσα σε αυτή την περίοδο λοιπόν το χρονικό ενός αγώνα που νίκησε και τα συμπεράσματα από τη δράση μας θεωρούμε πως είναι πολύτιμο εργαλείο δράσης για όλους/ες τους/ις συνάδερφους/ισσες!
Ως εργαζόμενοι/εργαζόμενοι της MKO ΑΡΣΙΣ επιλέξαμε να συγκρουστούμε με την αντεργατική επίθεση της Διοίκησης της ΑΡΣΙΣ και τις απολύσεις των συναδέρφων μας με όπλο την συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση, τον κοινό μας αγώνα μαζί με όλους και όλες τους εργαζόμενους/ες, την κοινή δράση και αλληλεγγύη με τους υπόλοιπους συναδέρφους στις ΜΚΟ και τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και ΝΙΚΗΣΑΜΕ!
Με το «έργο» της αναδιοργάνωσης και συγκρότησης ενός νέου μοντέλου διοίκησης της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας μέσα από διάφορες αντεργατικές κινήσεις της Διοίκησης και με δεδομένη την επιθυμία μας να υπερασπιστούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα, τις συνθήκες δουλειάς και την αξιοπρέπειά μας ενωμένοι και ενωμένες, προχωρήσαμε στην ίδρυση σωματείου εργαζομένων στη μη κυβερνητική οργάνωση ΑΡΣΙΣ. Αν και η διαδικασία συγκρότησης του σωματείου ήταν στα πρώτα της βήματα τα αντανακλαστικά των συναδέρφων/ισσών απέναντι στις εργοδοτικές επιθέσεις ήταν άμεσα, ενωτικά , αγωνιστικά και μαχητικά!
Το χρονικό αυτού του αγώνα και τα διδάγματα του είναι πολύτιμα για όλους και όλες μας! Εδώ και τόσους μήνες το υπό σύσταση σωματείο μας έδωσε μια σημαντική μάχη ενάντια στις απολύσεις των δύο συναδέλφων μας. Στον πολύμορφο αυτό αγώνα συμμετείχε η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων/ισσων (στάσεις εργασίας, πανελλαδική απεργία σε όλες τις ΜΚΟ, παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαδήλωση) δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη και παίρνοντας ξεκάθαρη θέση. Πολύ σημαντική ήταν και η στήριξη του ΣΒΕΜΚΟ. Άλλωστε, το ζήτημα των απολύσεων αφορά τους/τις εργαζόμενους/ες όλων των ΜΚΟ. Μέσα από την αλληλοστήριξη μεταξύ των εργαζομένων σε ΑΡΣΙΣ και ΠΡΑΞΙΣ που επίσης αγωνίζονται ενάντια σε απόλυση συναδέλφου, μπήκαν οι βάσεις για ένα κοινό μέτωπο ούτως ώστε να μπει φραγμός στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Μέσα και από τη συμβολή του δικού μας αγώνα το μήνυμα ότι δεν είμαστε αναλώσιμοι/ες αλλά διεκδικούμε συλλογικά τα δικαιώματά μας έφτασε παντού. Σήμερα, είναι οι συνάδελφοι στη ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ που δίνουν τον ίδιο αγώνα για απολύσεις στο δικό τους χώρο και ο αγώνας μας τους έδωσε έμπνευση και το μήνυμα ότι μπορούμε να οργανώσουμε τους χώρους δουλειάς μας.
Δεν ήμασταν μόνοι/ες σε αυτόν τον αγώνα! Η απεύθυνση για αλληλεγγύη στον αγώνα μας σε άλλα πρωτοβάθμια σωματεία , το άπλωμα του αγώνα , η προσπάθεια και συντονισμού με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια και η συμπαράσταση που δεχθήκαμε από μια σειρά σωματείων με ψηφίσματα αλληλεγγύης και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις μας ήταν οξυγόνο για τη συνέχιση του αγώνα μέχρι τέλους! Από την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράστηκε αντλούμε δυνάμεις για τις νέες μάχες που θα δώσουμε!
Συνεχείς ανακοινώσεις και ενημέρωση των συναδέρφων/ισσών , δημόσιες ανακοινώσεις , οργάνωση των στάσεων εργασίας, της πανελλαδικής απεργίας σε όλες τις ΜΚΟ και των παραστάσεων διαμαρτυρίας ήταν η εικόνα που ζωγραφίσαμε μέσα στον Ιούλη μέσα από την απόφαση από τις συνελεύσεις μας ότι η σύγκρουση με την Διοίκηση θα είναι μακράς διάρκειας και ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω μέχρι να γυρίσουν οι συνάδερφοι μας στη δουλειά.
Η μάχη για την ανάκληση των απολύσεων δόθηκε από κοινού με συναδέλφους/ισσες της ΜΚΟ PRAXIS, όπου ταυτόχρονα διεκδικούσαν την ανάκληση απόλυσης ενός συναδέλφου τους . Μέσα από το συντονισμό της δράσης με συναδέρφους/ισσες σε άλλες ΜΚΟ και το συντονισμό με το Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων στις ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ) κάναμε ξεκάθαρο, πως όσο οι ΜΚΟ συνεχίζουν την επίθεση στοχεύοντας στην υποτίμηση της ζωής μας είτε με απολύσεις, είτε με περικοπές, είτε με μαύρη ανασφάλιστη εργασία και μπλοκάκια είτε με απλήρωτες υπερωρίες, αντίστοιχα εμείς θα οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας με οργάνωση και αγώνα από τα κάτω στους χώρους εργασίας.
Η επίμονη και αποφασιστική στάση των δύο απολυμένων συναδέρφων μας για την ανάκληση των απολύσεων τους και η διεκδίκηση τους για αναγνώριση του πραγματικού εργασιακού καθεστώτος για όλες και όλους με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου αποτέλεσε οδηγό και πυξίδα δράσης για όλους τις συναδέρφους και τις συναδέρφισσες! Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του αγώνα και παρά τις πραγματικές δυσκολίες οι 2 απολυμένοι συνάδερφοι στάθηκαν με απόλυτη αξιοπρέπεια και ήταν μπροστάρηδες στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους στη διεκδίκηση για σταθερή εργασία για όλους και όλες ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!
Στον αγώνα που δόθηκε «όλα τα σφυριά βαρούσαν μαζί» και αυτό είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για το επόμενο διάστημα! Δείξαμε τι μπορούμε να πετύχουμε όταν παλεύουμε όλοι/ες μαζί αποφασισμένοι/ες! Συσπειρωθήκαμε γύρω από το σωματείο μας και δείξαμε την πραγματική μας δύναμη! Ο αγώνας ποτέ δεν είναι εύκολος και περίπατος! Ηλιοκαήκαμε στις κινητοποιήσεις του περασμένου καυτού Ιούλη αλλά αποκτήσαμε τις δικές μας εμπειρίες για το πως κερδίζονται τα δικαιώματα των εργαζόμενων , καταλάβαμε ότι μόνο με αγώνα μπορούμε να κερδίσουμε και τα καταφέραμε! Βγαίνουμε όλοι και όλες πιο δυνατοί/ές για τις νέες μάχες που θα δώσουμε! Πάνω στην κατάκτηση αυτής της μάχης που κερδήθηκε πρέπει να πατήσουμε για τη διεκδίκηση των Συμβάσεων Εργασίας Αορίστου Χρόνου!
Ο δρόμος για τη διεκδίκηση συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου σε όλους τους εργαζομένους στην ΑΡΣΙΣ και συνολικά στις ΜΚΟ έχει ανοίξει μέσα από τον αγώνα που δόθηκε όλους αυτούς τους μήνες από τις 2 απολυμένους και το υπό σύσταση σωματείο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες! Εξάλλου, αν πραγματικά κάποιος ενδιαφέρεται για το επίπεδο της παροχής υπηρεσιών σε πρόσφυγες, χρειάζεται να απαιτήσει ταυτόχρονα σταθερές δομές και σταθερές σχέσεις εργασίας. Κάθε άλλη διαχείριση του προσφυγικού αποτελεί ευκαιριακή λύση που δεν βοηθάει κανέναν, παρά μόνο όσους πιστεύουν ή θέλουν να πιστεύουν και να παρουσιάζουν ότι η προσφυγική κρίση είναι κάτι προσωρινό και παροδικό και βλέπουν την προσφυγική κρίση ως «ευκαιρία» υπό το πρίσμα του «ανθρωπισμού».
Διεκδικούμε για όλους τους εργαζόμενους/ες της ΑΡΣΙΣ, συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου με όλα τα εργασιακά δικαιώματα που αυτές εξασφαλίζουν σε ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον!
Σήμερα οι συνάδελφοι/ες στους ξενώνες φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων διανύουν ήδη τον 2ο μήνα απληρωσιάς· μία συνθήκη που τείνει να τους εμφανίζεται ως κανονικότητα καθώς μέσα στο ίδιο έτος βρέθηκαν και πάλι απλήρωτοι/ες για διάστημα 5 μηνών.
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στους συναδέλφους/ες που καλούνται να έρθουν για άλλη μία φορά αντιμέτωποι/ες με τη συνθήκη της απληρωσιάς και καλούμε τη διοίκηση να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της.
Κανείς/καμιά συνάδελφος/ισσα μόνος/η απέναντι στην εργοδοσία. Στα συλλογικά προβλήματα δε χωράνε ατομικές λύσεις.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους όσους συμπαραστάθηκαν σε αυτόν τον αγώνα!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :
– Έγκαιρη καταβολή όλων των δεδουλευμένων
– Καμία διακριτική μεταχείριση μεταξύ των συναδέλφων/ισσών
– Συμβάσεις αορίστου χρόνου σε όλους/ες τους εργαζόμενους/ες
